"Pieśniarka zimowych pól" Joanna Szarańska. Recenzja. Tom czwarty serii Leśne Pejzaże.

„Nawet najbardziej słoneczny dzień może przynieść burzę.”

 

Autor: Joanna Szarańska

Tytuł: Pieśniarka zimowych pól

Cykl: Leśne pejzaże, tom 4

Wydawnictwo: Czwarta Strona

Data wydania: 29 - 01 – 2025

Liczba stron: 392

Gatunek: powieść obyczajowa, romans

 

Przebaczenie ma barwę zimowego nieba

Marię pochłania praca i organizacja kolejnych wystaw. Chce w ten sposób stłumić ból i rozczarowanie towarzyszące jej po kłótni kończącej związek z Kacprem. Kiedy jednak z zimowych Granic docierają niepokojące wieści o Krystynce, rzuca wszystko i przyjeżdża do domku pod lasem, by wesprzeć przyjaciółkę w trudnych chwilach. Także dla Kosińskiego nie jest to spokojny czas. Puste ściany starego domu budzą uśpione tęsknoty i lęki. Odnaleziony jesienią dziennik mógłby rzucić światło na postać dziadka.

Czy Kacper znajdzie w sobie odwagę, by zmierzyć się z jego treścią?

„Istnieją choroby, których nie widać gołym okiem. Nie objawiają się ani kalectwem, ani gorączką, ani bólem mięśni. To choroby duszy.”

Joanna Szarańska po raz czwarty zabrała nas w malowniczy krajobraz Granic. Tym razem otulony zimową kołderką. Każda pora roku sprawiła, że z utęsknieniem czekałam na kolejną podróż do miejsca, które bardzo pokochałam. I mimo wcześniejszych deklaracji, że to ostatni już tom zamykający serię, mam nadzieję, że i autorka zatęskni do miejsca, które stworzyła i jeszcze nas tam kiedyś zabierze.

„Drobinki szczęścia ważą tyle, co mgiełka nad rzeką.”

W tej części Joanna Szarańska odkrywa przed nami tajemnice, którą skrywał dziadek Kacpra. To nie będzie łatwe poznać historię, która zmieni wykreowany obraz Stanisława, którego tak zaciekle bronił i stanął w jego obronie, odtrącając miłość do Marii. Czy po poznaniu prawdy, będzie potrafił przyznać się do błędu i uda mu się naprawić relacje z Marysią? A może już zapomniał o Marii malarce i ktoś inny zajmie miejsce w jego sercu?