Caryca - Ellen Alpsten. Recenzja.

„Kochać to znaczy znać także ciemne strony drugiej osoby i pragnąć ich. Ty jesteś moją planetą, a ja znam cię całego, nawet bez patrzenia przez teleskop na niebo.” 

Autor: Ellen Alpsten

Tytuł: Caryca

Wydawnictwo: Marginesy

Data wydania: 10-08-2022

Liczba stron: 520

Gatunek: powieść historyczna

 

MOJA OCENA: 10/10

 

Kochanka, matka, morderczyni. Pierwsza kobieta, która samodzielnie władała Rosją.

Z nieprawego łoża, biedna, ale uderzająco piękna Marta w wieku piętnastu lat zostaje sprzedana na służbę. Tam w akcie desperacji popełnia zbrodnię i musi uciekać. Dziewczynę porywa nurt wielkiej wojny północnej. Kiedy pracuje jako praczka w obozie wojskowym, wpada w oko carowi. Namiętny i obdarzony żelazną wolą Piotr Wielki pragnie zmienić konserwatywne rosyjskie carstwo w nowoczesne zachodnie imperium. Dzięki sprytowi, odwadze i ambicji uboga dziewczyna staje się Katarzyną I. Lecz drogo ją to kosztuje.

Kiedy Piotr umiera, imperium zostaje bez dziedzica, a Rosji grozi chaos. Pustkę tę wypełnia ona – kobieta, która stała u boku cara przez dziesięciolecia: równie ambitna, bezwzględna i namiętna co on.

Od rozrywek rozpustnej arystokracji, poprzez pachnące kadzidłem rytuały Kościoła prawosławnego aż po horror sal tortur – cały oszałamiający i niebezpieczny świat imperialnej Rosji staje przed oczami jak żywy. Caryca to opowieść o wyjątkowej kobiecie, która, sięgając po władzę, zmieni rosyjskie imperium.

 „Nawet wątła nadzieja jest lepsza od braku jakiejkolwiek.”

Ta książka zrobiła na mnie ogromne wrażenie i wywarła wiele emocji.

Już od pierwszej strony powieść mnie tak wciągnęła, że nie potrafiłam się oderwać. Jest napisana w bardzo ciekawy sposób. 

Poznajemy Martę Skowrońską, dziewczynę, która żyła w czasach wojen, głodu i braku jakiegokolwiek poszanowania dla ludzi z biednych sfer.

Marta zostaje sprzedana przez swoich rodziców jako służąca, będąc młodziutką dziewczyną. Nawet nie była jeszcze pełnoletnia. Okrutna rzeczywistość i walka o przetrwanie, zrobiły z tej kobiety, prawdziwą twardą osobę, która musiała sobie poradzić w każdej sytuacji. Życie na każdym kroku miało dla niej niespodzianki, nie wszystkie były przyjemne i miłe. Trudne decyzje, które musiała podjąć, doprowadziły do tego, że bardzo szybko musiała dorosnąć by przetrwać. Na pewnym etapie swojego życia poznaje Cara Rosji – Piotra. Ale to życie nie było usłane różami, jakby się mogło wydawać. Każdy dzień był walką o przetrwanie i zachowanie stanowiska jakie pełniła od towarzyszki Piotra po żonę Cara, przyjmując imię Katarzyna. To nie było łatwe.

Marta pochodziła z biednej rodziny i nie powinna nigdy zostać żoną Cara Wszechrusi. Los jednak lubi płatać figle i tak pokierował życiem dziewczyny, że znalazła się przy boku tak wielkiego władcy. Nie wszystkim się to jednak podobało. Musiała szybko przystosować się do panujących obyczajów i spełniać jako żona, przyjaciółka i kochanka. Urodziła Carowi dwanaścioro dzieci, z których tylko przeżyła dwójka. Walczyła o jego miłość każdego dnia, tolerując jego wybryki i zdrady.

”Nic nie łączy ludzi mocniej niż lęk o własne przetrwanie...”

W powieści są momenty bardzo okrutne, przerażające i aż nieprawdopodobne, do czego człowiek jest zdolny by utrzymać władzę jak i ten, który musi być posłuszny, by przeżyć. Czasy wojny, są niestety okrutne o czym możemy się przekonać obecnie. Ta wojna, która wydarzyła się już kilka wieków temu, trwa do dzisiaj. Rosja jest żądną władzy i nie liczy się z nikim. Kary za nieposłuszeństwo są straszne, a dla niektórych osób, są rzeczą normalną. Jest to momentami aż ohydne.

„Caryca” to świetnie napisana powieść, dla każdego kto lubi powieści z wątkiem historycznym i miłosnym. Tło historyczne jest tutaj idealnie wykreowane. Jesteśmy świadkami powstawania Sankt Petersburga. Miasta, które dla Cara Rosji miało być miastem marzeń i miejscem, którego inni władcy mieli zazdrościć. Powstawało często przez rozlaną krew, brutalność i odbieranie innym nawet godności, po to by zaspokoić Cara.