"Złoty płatek śniegu" Krystyna Mirek. Recenzja.

 "Jakie to uczucie być w ramionach kogoś wyjątkowego? - zastanawiała się, otrzepując śnieg z kurtki. - Kręcić się w rytm muzyki, a potem obejmować, rozmawiać, śmiać się? Witać się z gośćmi, szukać na zewnątrz ukradkowych chwil sam na sam pod pretekstem, że chce się trochę ochłodzić. Całować w zimne usta, chować ręce przed mroźnym powietrzem w czyjejś ciepłej kieszeni? Wracać razem do domu, spać ze sobą, budzić się, dotykać, dzielić wszystkimi myślami, emocjami? Ile kobiet na świecie coś takiego przeżyło? Jak wiele ich jest?"

Autor: Krystyna Mirek

Tytuł: Złoty płatek śniegu

Wydawnictwo: Luna

Data wydania: 10-11-2021

Liczba stron: 352

Gatunek: literatura obyczajowa, romans

 

MOJA OCENA:10/10

 

W święta najważniejsza jest miłość. Każdy jej pragnie. Ale kiedy wreszcie się pojawia, potrafi nieźle namieszać.

Julka, zakochana nastolatka, wiezie do rodzinnego domu swojego chłopaka. Nikt się go nie spodziewa. Jej rodzice, przekonani, że wszystko wiedzą o ukochanej jedynaczce, nie zdają sobie sprawy, że za chwilę staną przed najważniejszym życiowym egzaminem. A prawda mocno ich zaskoczy.

Ciepły, charyzmatyczny dyrektor szkoły, próbuje wysłać zakochanej w nim samotnej mamie jasny sygnał, że nie odwzajemnia jej uczuć. Jednak im mocniej się stara, tym bardziej sprawy się komplikują. A uczucia nic sobie nie robią z dobrze poukładanych planów.

Jowita, Ignacy i Adam są przyjaciółmi z dzieciństwa. Kiedyś łączyła ich niezwykła więź. Ale kiedy dorośli, wszystko się skomplikowało. Sądzili jednak, że to zamknięty rozdział. Tymczasem powrót dawnego przyjaciela i wspólna organizacja świątecznego balu wywoła wiele wspomnień, a dawno zakopane tajemnice zaczną wychodzić na jaw.

Ci wszyscy ludzie spotkają się w te święta, a ich losy mocno się ze sobą splotą.

Czy w takich warunkach prawdziwa miłość ma jakiekolwiek szanse? Czy uda się uratować magię świąt?

Powyższy opis pochodzi od wydawcy.

„Jak łatwo zabrać człowieka windą do nieba. Ze zwykłego pokoju, w zwyczajnym domu, w niczym niewyróżniającym się mieście. Wystarczy trochę miłości i akceptacji ''.

 

Właśnie skończyłam czytać kolejną przecudowną powieść spod pióra Krystyny Mirek. Niby świąteczna, ale nie do końca. Bo święta są tutaj na drugim planie. Ale historie bohaterów powieści, pozwolą nam zatrzymać się na chwilę, zastanowić, być może komuś pomogą w podjęciu decyzji i spojrzeniu na pewne rzeczy z innej perspektywy.

Znajdziemy tutaj trzy historie.

Pierwsza dotyczy trójki przyjaciół:

Jowity – obecnej Pani Burmistrz. Kobiety, która jest zamknięta w sobie, nie lubi Świąt Bożego Narodzenia, bo święta te, co roku przypominają jej historię, która odbiła piętno na kolejne lata.

Adama – dyrektora szkoły w Jaworzynkach. Kochającego Boże Narodzenie. Pełnego dobrej energii, pozytywnych myśli, radosnego i z pozoru szczęśliwego człowieka. Ale czy tak jest do końca? Od dawna zakochany w Pani Burmistrz. Wciąż żyjący nadzieją, że może przyjaciółka z dzieciństwa w końcu podejmie decyzję i da mu szansę, na którą czeka tyle lat.

Ignacego – biznesmena mieszkającego w Stanach. Od wielu lat zakochanego również w Jowicie. Od lat też czekający, na podjęcie decyzji przez nią, czy to on jest tym mężczyzną z którym ona chce spędzić resztę życia.

„ Bez względu na błędy, jakie popełniłeś, nie oglądaj się za siebie, teraz rób dobrze. Naprawiaj, ile możesz.”

To skomplikowana relacja i historia tej grupki przyjaciół, która od zawsze  trzymała się razem. Aż do pewnego momentu. Momentu kiedy dorośli i zaczęły pojawiać się uczucia. Uczucia do tej samej kobiety. Czy uda im się zażegnać konflikt? Czy te relacje jeszcze bardziej się skomplikują? I jaką tajemnicę skrywa Jowita? Czy uda jej się zażegnać demony przeszłości?

Julia i Karol, to kolejna historia, która chyba najbardziej mnie urzekła. Młoda dziewczyna w klasie maturalnej, która pochodzi z rodziny gdzie pieniądze i pozycja są najważniejsze.

„Byli dość zamożni, ale pan domu uważał, że oszczędność jest jedną z najważniejszych cnót, jakie człowiek powinien w sobie pielęgnować. To właśnie ona w połączeniu z wytężoną pracą doprowadziła ich rodzinę do bardzo korzystnego statusu majątkowego”.

 Ona jednak, ma wrażenie, że zupełnie do nich nie pasuje. Jest jakby z innego świata. Czuje się osaczona i samotna.  Aż tu nagle poznaje Karola. Chłopaka z zupełnie innego, nie pasującego do jej świata. Mądrego, przystojnego, ale dla rodziców Julki biedaka, który nie ma prawa zbliżać się do ich córki. Ona jednak zakochuje się do szaleństwa, znajdując nie tylko w jego ramionach miłość ale także szacunek i ciepło tego ogniska domowego, którego ona nigdy nie zaznała.

„Mężczyzna powinien planować każdy swój krok i być świetnym strategiem. Nie tylko taki, który planuje podbój świata, lecz także ten, który po prostu troszczy się o swoją rodzinę”.

Ich historia chwyciła mnie za serce. Nie mogłam uwierzyć, że rodzice potrafią być tak zaślepieni i podli, wyrządzając krzywdę własnemu dziecku, dbając tylko o własne interesy i pozycję. I gdyby nie zbieg okoliczności, mogło by dojść do prawdziwej tragedii. Czy ta para ma szansę na miłość? Czy uda im się pokonać przeciwności losu, by być w końcu razem?

„Prawdziwa miłość to rzadki skarb”.

Lidka mama Kuby, który szaleńczo zapatrzony jest w dyrektora Adama i bardzo chciałby, by Mikołaj przyniósł go w prezencie mamie. Nawet gotów jest poświęcić się tej sprawie i razem z przyjacielem Oskarem, proszą o pomoc jego siostrę, która jako nastolatka ma w tym już ogromne doświadczenie życiowe i postanawia im w tym pomóc. Czy marzenia Kuby się spełnią? Czy niestety Lidce, przyniosą kolejne rozczarowania i cierpienie?

Powieści Krystyny Mirek są bardzo życiowe i skłaniają do refleksji. Tak było i tym razem. Obok tych historii nie sposób przejść obojętnie. Nie zabraknie w niej ciepła, miłości, ale też pojawią się smutki i tragedia. Święta Bożego Narodzenia, to jednak czas cudów i wybaczania. A „Złoty płatek śniegu”, to pozycja obowiązkowa z bardzo ciekawą fabułą na zimowe wieczory. Są zawarte bowiem w niej treści, które dostarczą nam wielu emocji. Powieść bardzo przyjemna w odbiorze, warta przeczytania. Ja spędziłam z nią cudowne chwile i polecam gorąco.

„Ale im człowiek jest starszy, tym lepiej widzi, że wiele rzeczy w życiu nie jest dane na stałe. Zmieniają się. Czasem potrafią odchodzić znienacka”.