"Sekrety różanego ogrodu" Elżbieta Gizela Erban. Recenzja. Tom trzeci serii Kochankowie Burzy.

„Marzeniami żyć nie można, bo one się nie spełniają, pozostawiając tylko gorycz i rozczarowanie.”

Autor: Elżbieta Gizela Erban

Tytuł: Sekrety różanego ogrodu

Cykl: Kochankowie Burzy, tom 3

Wydawnictwo: Videograf S.A.

Data wydania: 19 - 01 - 2023

Liczba stron: 392

Gatunek: powieść historyczna

 

Kochankowie Burzy to monumentalne dzieło życia Elżbiety Gizeli Erban. Porywająca opowieść o wielkiej miłości, dla której tło stanowią wydarzenia poprzedzające wybuch powstania styczniowego. Śledząc losy młodziutkiej Niny, czytelnik przenosi się do czasów, gdy honor i obowiązek wobec Ojczyzny były cenniejsze niż własne życie. Autorka w obrazowy sposób odwzorowuje panujące wtedy nastroje, mody oraz realia codzienności. Wyczarowuje przed naszymi oczami dawno miniony świat, pełen zarówno wystawnych balów, jak i krwawo tłumionych zamieszek. Świat mało znany dla wielu czytelników, a jednocześnie urokliwy jak sceneria ziemiańskiego dworku i pasjonujący jak najbardziej wciągająca salonowa intryga.

W trzecim tomie cyklu － Sekrety różanego ogrodu – wychodzi na jaw coraz więcej tajemnic dworu w Makowie, a Nina staje się mimowolnym świadkiem tragicznych wydarzeń. Chcąc uchronić ukochanego przed podejrzeniami, decyduje się na ryzykowny krok. Jednak czy zniszczenie zgromadzonych przez Paulę dokumentów okaże się dobrym posunięciem? Zrozpaczona Nina opuszcza majątek hrabiego Klonowieckiego i udaje się do Warszawy. Okrzyknięta najpiękniejszą panną stolicy, próbuje w wirze życia towarzyskiego zapomnieć o swojej wielkiej miłości. Nie podejrzewa, że los szykuje dla niej nieoczekiwany zwrot akcji. Tylko czy wspólne życie budowane na łzach i okupione śmiercią innych osób może się okazać szczęśliwe?

„Myślała o tym, że pamięć ludzka jest tak nietrwała, doznania tracą wyrazistość, umysł wypacza obraz przeszłości, uwypuklając jedynie to, co chciałby zachować.”

Po raz trzeci z wielką przyjemnością sięgnęłam po kolejny tom serii Kochankowie Burzy pt. „Sekrety różanego ogrodu”.

Oj ile tu się dzieje. Siadając z tą książką ciężko jest się oderwać. Wydarzenie, goni wydarzenie. Napięcie i ciekawość, co będzie dalej.

„Czasem zdarza się, że człowiek podąża za błędnym ognikiem, wyobrażając sobie, że światło oznacza ciepło i domowe zacisze, a idąc w ślad za nim, tonie w bagnie.”

Paula jak zwykle wzbudza wstręt i podnosi ciśnienie swoim zachowaniem. Jest jednak żoną hrabiego Klonowieckiego i jej wybryki powodują, że czytelnik ma ochotę ją dosłownie udusić. Czy cierpliwość męża zostanie jednak wystawiona na próbę? Czy być może w końcu ktoś inny pokaże hrabinie, że jej zachowanie jest na tyle nieprzyzwoite, że powinna ponieść karę?

Do jakich tragicznych wydarzeń dojdzie w Makowie i jakie tajemnice wyjdą na jaw? Co takiego się wydarzy, że Nina będzie musiała opuścić swój ukochany Maków i wyjechać do Warszawy? Tam też niestety nie będzie spokojnie i Ninę będzie czekać mnóstwo niespodzianek, tajemnic, wydarzeń. Jest to czas, kiedy Polacy próbują wyzwolić Polskę z rąk cara i odzyskać niepodległość. Młodzi, niedoświadczeni ludzie sięgają po broń, często nie wiedząc jak się nią posługuje, doprowadzając w ten sposób do zaostrzenia jeszcze bardziej patroli i wprowadzenia rygoru.

„Pani Fortuna szykuje mi oszałamiającą karierę – odezwała się szeptem. – Ale starożytni Grecy powiadali, że bogowie są zazdrośni o ludzkie szczęście. Czasami aż boję się myśleć, co jeszcze los mi zgotuje.”

Młodziutka, siedemnastoletnia Nina, musi nauczyć się życia w nowym miejscu. Bryluje na salonach, poznaje nowe, bardzo ważne osobistości, ale tęsknota z Makowem a w szczególności za ukochanym Aleksem, niestety nie pozwala jej się cieszyć nowym życiem, a wręcz przeciwnie. Nina coraz bardziej gaśnie. Czy pojawienie się Aleksa w Warszawie, zmieni wszystko? Czy ta para doczeka w końcu szczęśliwego zakończenia? Czy los da im szanse na szczęście?

„Czasami zastanawiam się, jaka ty naprawdę jesteś. Niekiedy zachowujesz się dziecinnie, a innym razem sprawiasz wrażenie dojrzałej kobiety. Przejrzysta jak woda albo niepokojąca niby nocny mrok. Czy dowiem się kiedyś, co w Tobie jest prawdą?”

O tym musicie się przekonać sami. Daję wam słowo, że nie zdołacie się oderwać od książki. Moim zdaniem, jest to najlepszy tom, który wręcz pochłonęłam. Z wielką przyjemnością sięgam po kolejny czwarty. Jestem bardzo ciekawa, co tam się wydarzy, tym bardziej, że tomów będzie jedenaście.

 

 Za egzemplarz recenzencki serdecznie dziękuję Wydawnictwu Videograf S.A.