"Rzeźbiarka wiosennych łąk" Joanna Szarańska. Recenzja. Tom trzeci serii Leśne Pejzaże.

„Bo jak nie pokochać takiego miejsca? Domu z duszą, gdzie każdy szczegół szepcze inną historię, a te splatają się w opowieść, która cichutko wtapia się w życie lokatorów, jakby pragnęła podzielić się z nimi swoją magią.”

 

Autor: Joanna Szarańska

Tytuł: Rzeźbiarka jesiennych mgieł

Cykl: Leśne pejzaże, tom 3

Wydawnictwo: Czwarta Strona

Data wydania: 11 - 09 – 2024

Liczba stron: 384

Gatunek: powieść obyczajowa, romans

 

Szczęście ma smak jesiennych owoców.

Trwają przygotowania do wystawy w Zwaliskach. 

Maria przybywa do Granic, aby osobiście dopilnować postępu prac i wesprzeć targaną emocjami Krystynkę. Szybko odkrywa, że ekspozycja nie jest jedyną sprawą, która burzy spokój jej przyjaciółki. 

Kacper Kosiński nalega, by malarka ponownie zatrzymała się w jego domu.

Obsypane jesiennym złotem siedlisko staje się świadkiem budzącego się między nimi uczucia. Maria nie potrafi jednak zapomnieć o przeszłości.

 

„Cóż, dla mnie ten dom jest ja idealna kawa, trudno się jej oprzeć i zawsze wraca się po więcej.”

Lubicie jesień? Taką złotą, ciepłą… pełną barwnych kolorów… pejzaży otulonych wieczorną mgłą… poranną rosą na trawie… lasem pachnącym grzybami? Jeśli tak, to koniecznie musicie przeczytać ‘Rzeźbiarkę jesiennych mgieł”.

Joanna Szarańska po raz trzeci zabrała nas do Granic. Po raz trzeci otuliła słowem niczym ciepłym kocykiem w jesienne dni i ogrzała gorącą herbatą. Zakochałam się w pierwszych dwóch tomach i z wielką przyjemnością sięgnęłam po trzeci, by znów zatopić się w lekturze. I po raz kolejny, był to bardzo przyjemny czas.

W Zwaliskach trwają przygotowania do wystawy. Krystynka bardzo się denerwuje, ale niestety siostra, która się po latach odnalazła, trochę utrudnia jej on tak z Marysią, która na czas przygotowań zamieszkała w siedlisku u Kacpra Kosińskiego. Ma złe przeczucia co do intencji Katarzyny, ale zanim nie upewni się w tym, nie chce martwić Krystynki. Obiecała sobie jednak, że nie pozwoli, by jej przyjaciółce stała się krzywda. Pobyt w siedlisku w końcu bardzo zbliża do siebie Kacpra z Marysią. Cały czas im mocno kibicuję i mam nadzieję, że tych dwojga w końcu dosięgnie szczęście. Niestety, cały czas się coś dzieje, co nie pozwala na spokój i ciszę. Ale dzięki temu, autorka dostarczyła nam wielu emocji.

"Opiekunka marzeń" Agnieszka Krawczyk. Recenzja.

„Najbardziej uderzył mnie sposób, w jaki ta kobieta mówiła o tych dzieciach. Mam wrażenie, że ona je jakby przesadzała. Brała z jednej grządki, a właściwie rozsady, i dawała na inną, wierząc, że tam będą miały lepsze warunki. Ale sam wiesz, rośliny nie zawsze się przyjmują. Ludzie tym bardziej.”

Autor: Agnieszka Krawczyk

Tytuł: Opiekunka marzeń

Wydawnictwo: Wydawnictwo Literackie

Data wydania: 11 - 09 - 2024

Liczba stron: 360

Gatunek: literatura obyczajowa, romans

 

 

Ludzie są podobni do roślin, a ona w życiu zawsze trafiała na osty i pokrzywy

Chwytająca za serce powieść Agnieszki Krawczyk – autorki historii, które poruszają czytelniczki od lat

Mika prowadzi firmę ogrodniczą. Opiekuje się bogatymi ogrodami rodziny Golińskich, aranżuje przestrzeń prawniczki Patrycji oraz czuwa nad roślinną dżunglą emerytowanej Leny. Każdego dnia podejmuje walkę z chwastami, nie tylko w ziemi, ale też z tymi w ludzkich sercach: tęsknotami, pragnieniami, nieszczęściami, problemami dzieci, zdradami.

Dziewczyna staje się powierniczką trosk swoich klientów, doradczynią w ich zmartwieniach. Czułą obserwatorką. Jest przy tym przekonana, że w zaciszu ogrodów ukoi własne nieszczęścia. Zostawi za sobą bolesne lata pełne porzucenia i traumy… w końcu pomóc innym jest łatwiej niż sobie.

Jednak dawne wydarzenia niespodziewanie wracają do Miki. Przybierają postać dwóch mężczyzn – Oskara z przeszłości i Mata, przy którym Mika wreszcie ma szansę na szczęście. Czy opiekunka tak wielu rodzin będzie w stanie zrealizować własne marzenia?

Opowieść o miłości zdolnej rozkwitnąć niczym najpiękniejszy kwiat, nawet pośród największej suszy.

 

„Pozory życia, pozory rodziny. Jak tutaj ma coś zakiełkować i zakwitnąć? Na pustyni nigdy nie będzie kwiatów.”

„Opiekunka Marzeń” Agnieszki Krawczyk, to historia o której myśli się jeszcze długo po przeczytaniu ostatniej strony. Skłania do refleksji i porusza bardzo ważne tematy.

Mika nie miała łatwego dzieciństwa i próbuje o nim zapomnieć. Jednak to nie takie proste, bowiem los stawia jej na drodze przyjaciela z przeszłości, który próbuje za wszelką cenę zakłócić jej spokój. Tylko po co? Co nim kieruje? Chęć zemsty? A może, kryje się za tym coś więcej?

Dziewczyna jest projektantką ogrodów. Ciężko na to pracowała. Wychowywała się w domu dziecka, miała matkę alkoholiczkę, dlatego trafiła do placówki i marzenia, do których dążyła ciężką pracą. Udało jej się je spełnić, bo projektowanie ogrodów od zawsze było jej marzeniem.

Dostaje zlecenia w trzech różnych od siebie domach. U bardzo samotnej emerytki Leny, która ma swoje wizje i bardzo pragnie czyjejś obecności, choć wprost nie potrafi się do tego przyznać. U zapracowanej prawniczki Patrycji, która jest tak skupiona na pracy, że przestała dostrzegać w domu swojego męża. A może, ktoś inny zaczął więcej uwagi poświęcać pani prawnik i to za jego sprawą, kobieta zachowuje się tak, a nie inaczej?

Trzecie zlecenie zaś, otrzymuje od koleżanki Patrycji – Mileny. Przyjaciółka bardzo chce być we wszystkim idealna. Idealny dom, mąż, dzieci i ogród, który ma konkurować z ogrodem Patrycji. Musi być piękniejszy i bez skaz. Niestety nie dostrzega tego, że rodzina coraz bardziej się sypie. W szczególności odbija się to na dzieciach. Mają być idealne i Milena, jakby na siłę próbowała zasłaniać sobie oczy na sygnały i problemy, że dzieje się bardzo źle. Na szczęście pojawia się Mika, która musi ratować ogród, ale w szczególności dzieci, które pakują się w poważne tarapaty. Czy uda jej się zapobiec tragedii?

"Trzy siostry. Burza." Katarzyna Michalak. Recenzja. Tom drugi serii - Trzy siostry.

„I to właśnie jest najpiękniejsze: my w swoim sumieniu możemy siebie skreślić, ale dobry Los jest dla nas pełen wybaczenia. A ci, którzy nas kochają, mają go jeszcze więcej…”

Autor: Katarzyna Michalak

Tytuł: Trzy siostry. Burza.

Cykl: Trzy siostry, tom 2

Wydawnictwo: Znak Jednym Słowem

Data wydania: 31 - 09 - 2024

Liczba stron: 320

Gatunek: literatura obyczajowa, romans

 

NADCIĄGA BURZA. HURAGAN, KTÓRY ZMIECIE WSZYSTKO.

Koniecpolska, mała wieś ukryta wśród bieszczadzkich lasów, staje się sceną dramatycznych wydarzeń. Witold Sejbert, zmuszony przez bezwzględną manipulantkę, wciąga trzy siostry, Danielę, Dorotę i Dominikę, do niebezpiecznej gry.

Nieświadome intrygi nie mają szans się obronić, zaś ta, która nimi pogrywa, jest okrutna. Nie ulituje się nad żadną z dziewczyn. Los doświadcza też mieszkańców Koniecpolski: troje z nich omal nie przypłaca życiem jego niespodzianek.

Jest jednak coś, co daje nadzieję: miłość, przyjaźń, wiara, zaufanie, tylko one mogą sprawić, że zła karta się odwróci, a nad trzema siostrami i tymi, których pokochały, znów zaświeci słońce.

BO MOŻEMY STRACIĆ WSZYSTKO, ALE NIE MOŻEMY STRACIĆ SIEBIE.

„Niepotrzebny ci pretekst, gdy martwisz się o przyjaciół.”

Po raz kolejny odwiedzamy miejscowość o nazwie „Koniecpolska”, gdzie trzy siostry Dominika, Dorota i Daniela, muszą w ciągu roku odbudować dwór o nazwie „Ambrozja”, który kiedyś kupiła ich matka. Muszą to zrobić tak, by dwór był atrakcyjny i nadawał się na przyjęcie gości, ale nie mogą nikogo zatrudnić do pomocy odpłatnie oraz nie mogą wziąć żadnej pożyczki. Dorota więc wpadła na pomysł, że przyjmie propozycję udziału w serialu, w którym ma zagrać córkę zmarłej aktorki, a zarobione pieniądze przeznaczy na remont dworku.

Ta decyzja nie bardzo podoba się Danieli, która za wszelką cenę próbuje chronić siostry i nie chce, by któraś z nich poszła w ślady matki. Czy uda jej się ochronić Dorotkę, która coraz bardziej wkręca się w świat filmu i zachwyca swoją pracą? A co na to Bartek? Chłopak u którego mieszkają dziewczyny, były policjant, w dodatku coraz bardziej zakochany w dziewczynie. Czy taki prosty chłopak, będzie miał szansę u coraz bardziej popularnej i tak fajnej dziewczyny, jaką jest Dorota? Nie bez powodu nazywana „Burzą”.

W tej części dzieje się dużo, oj bardzo dużo. Wiktor wraca ze spotkania z tajemniczą postacią? Kim jest i co takiego się wydarzyło, podczas jego miesięcznej nieobecności? Jakie tajemnice skrywa? Czy uda mu się dotrzymać danego słowa, komuś z kim nigdy nie powinien zawierać żadnej umowy? Czy jednak uda mu się znaleźć sposób, by się z tego wykręcić? Czy między nim a Danielą uda się dojść do porozumienia? A może dojdzie do czegoś więcej i narodzą się między nimi uczucia? Czy wobec tylu tajemnic, mają one jakąkolwiek szansę?

"Bestseller" Paulina Świst. Recenzja.

„Moim prze­zna­cze­niem i je­dy­ną drogą było pisanie. Tak, by lu­dzie na­resz­cie mnie usły­sze­li…”

Autor: Paulina Świst

Tytuł: Bestseller

Wydawnictwo: Muza

Data wydania: 28- 08 – 2024

Liczba stron: 315

Gatunek: kryminał, romans

 

„Premiera mojej książki. Zawsze wiedziałam, jak będzie wyglądać.
Nie przewidziałam tylko, że… nigdy na nią nie dotrę.”


W dniu szumnie zapowiadanej premiery bez śladu ginie znana pisarka. Czy tajemnicze zniknięcie to część starannie zaplanowanej kampanii marketingowej, czy kobiecie grozi prawdziwe niebezpieczeństwo?

W cieniu tej tajemnicy miastem wstrząsają brutalne morderstwa. 

Ofiary umierają w sposób wiernie odwzorowujący mroczne sceny z kultowych filmów grozy. Kto stoi za tymi zbrodniami? 

I czy ma coś wspólnego z zaginięciem autorki?

W epicentrum horroru znajdują się nieustępliwa prokuratorka Nina Kermel oraz policjant Aleksander Aresowicz, który zmaga się z własnymi demonami. Wspólnie muszą odkryć prawdę, zanim mrok wchłonie ich całkowicie…

„Wiedziałam, że robiłam źle, nie tak sobie to wyobrażałam w dzieciństwie. Niestety, dorosłość brutalnie zweryfikowała moje plany i marzenia. Często się zastanawiałam, co dziewczynka, jaką byłam, powiedziałaby o kobiecie, jaką się stałam. Boję się, że nic dobrego.”

„Bestseller” Pauliny Świst to pierwsza książka autorki, którą miałam okazję przeczytać. I powiem szczerze, że mam bardzo mieszane uczucia. Dlaczego? Już wyjaśniam, ale najpierw kilka słów o fabule.

Esmeralda Jackson, to pisarka erotyków. Postanowiła zaskoczyć wszystkich swoich czytelników wydając powieść w zupełnie innym stylu. Napisała „Horror”. W dniu zaplanowanej premiery, nie pojawia się jednak na imprezie. Autorka znika bez śladu. Czy to był zaplanowany marketing, by podnieść sprzedaż? Czy jednak coś się stało?

Przyjaciółki z wydawnictwa proszą o pomoc Ninę Kermel, która pracuje jako prokurator. Jest też ich wspólną znajomą. Nie przepadała za autorką książki, z pobudek osobistych, ale dzięki temu zna ją, co zdecydowanie może ułatwić śledztwo. Angażuje do niego prywatnego detektywa, oraz dawnego bardzo przystojnego policjanta Aleksandra Aresowicza, który ma dość poplątaną historię. Czy uda im się rozwiązać zagadkę? Dodam tylko tyle, że z początku niby błaha sprawa, okazuje się jednak bardziej poważniejsza, niż wszyscy myśleli, bowiem pojawi się jeszcze kilka morderstw.

"Dom pod szczęśliwą gwiazdą" Ewa Formella. Recenzja.

“To nie nazwisko czyni z nas rodzinę - to miłość”.

Autor: Ewa Formella

Tytuł: Dom pod szczęśliwą gwiazdą

Wydawnictwo: Replika

Data wydania: 19- 09 – 2023

Liczba stron: 304

Gatunek: literatura obyczajowa, romans

 

Ewelina i Piotr Betlińscy nieformalnie opiekują się Edziem, szkolnym kolegą ich córki, Lenki. Chłopiec ma tylko mamę, która, uzależniona od alkoholu i narkotyków, zmieniająca co chwilę partnerów, nie potrafiła stworzyć mu bezpiecznego domu. Dlatego przez wiele lat Edziem zajmowała się babcia.
Po jej śmierci nad chłopcem zawisa ryzyko powrotu do patologicznej rodziny.
Ewelina z Piotrem czują się za niego odpowiedzialni, dlatego postanawiają formalnie go adoptować. Ich decyzji przyklaskuje babcia Lenki, Halina, która bardzo polubiła chłopca.

Walka o dobro dziecka rozgrywa się w sądzie, zrozpaczona matka nie może pogodzić się z faktem, że po raz drugi ktoś chce jej odebrać syna i postanawia zrobić wszystko, żeby do tego nie dopuścić.
Kiedy niespodziewanie na scenę wkracza Jan, młodzieńcza miłość Haliny, nikt nie przypuszcza, że wszystko jeszcze bardziej się skomplikuje.

 

„Nie zbawimy całego świata. Są ludzie żyjący normalnie tak jak my i ludzie żyjący zupełnie w innym środowisku”.

„Dom pod szczęśliwa gwiazdą” Ewy Formella, to historia, która bardzo mnie wzruszyła.

Poznajemy tutaj dwa odrębne światy. Rodzinę w której niczego nie brakuje. Jest ciepło domowego ogniska, wsparcie, szacunek i miłość. I drugą rodzinę, gdzie matka samotnie wychowuje chłopca, ale ważniejsze dla niej są libacje alkoholowe, nowi partnerzy, niż los własnego dziecka.

Ośmioletni Edzio, nie ma łatwego życia. Jest chłopcem, który powinien chodzić do szkoły, uczuć się, a po lekcjach spędzać czas z mamą oraz kolegami, bawiąc się beztrosko. Tym czasem, życie Edzia to walka o przetrwanie. Nie ma kolegów, bo dzielnica w której mieszka jest uważana za taką, że nikt się tam nie zapuszcza. Chłopiec chodzi wciąż w brudnych ubraniach, często poplamionych krwią. Głodny i bardzo smutny. Bo w domu zamiast ciepłego obiadu, czeka na niego podchmielona matka i wciąż nowi wujkowie, którzy czasami nawet pod wpływem alkoholu znęcają się nad chłopcem i wyrzucają go z jego własnego domu.

"Ja ciebie też" Michalina Kowolik. Recenzja Patronacka.

„Kiedyś kochałam ten nasz mały świat. Kochałam mamę, pola i łąki wokół, zapach skoszonej trawy oraz brudne ręce od pielenia rabat kwiatowych. Kiedyś chciałam tu zamieszkać, z Filipem, urodzić dzieci i stworzyć rodzinę. Kiedyś… Kiedyś, ale nie teraz. Teraz wszystko się zmieniło.”

Autor: Michalina Kowolik

Tytuł: Ja ciebie też

Wydawnictwo: Videograf S.A.

Data wydania: 27 - 08 – 2024

Liczba stron: 320

Gatunek: powieść obyczajowa, romans

 

Oliwia to młoda kobieta, którą spotkało wiele nieszczęść. 

Ukochany ją zdradził i porzucił przed ołtarzem, a mama, siostra oraz ona sama uważają, że na to zasłużyła – zabijając swojego tatę.

Przy wsparciu kuzynki postanawia zacząć wszystko od nowa w nadmorskiej miejscowości, gdzie poznaje Michała. Kiełkuje między nimi uczucie, ale czy na tyle mocne, by mimo danej sobie obietnicy związała się z kimś i zdradziła, co skrywa jej trudna przeszłość? 

Nie tylko ten problem trzeba rozwiązać. 

Kim jest ojciec Uli, skoro skłócone matki przyjaciółek zgodnie na ten temat milczą? Czy prawda wyjdzie na jaw? I czy okaże się siłą, która niszczy czy wyzwala?

„Czasami trzeba za sobą spalić mosty i ruszyć dalej.”

„Ja Ciebie też” Michaliny Kowolik to książka, której mam przyjemność patronować. To historia słodko-gorzka. Bo czy może być słodko, gdy kobieta szykuje się do ślubu? Owszem i to bardzo. Niestety kiedy w dniu ślubu zostaje porzucona i to w dodatku przed samym ołtarzem… robi się już gorzko. Gdyby tego było mało, Oliwia nie może liczyć na wsparcie rodziny. Matka z siostrą zamiast ją wspierać, cały czas znęcają się nad nią psychicznie, wytykając jej, że stała się pośmiewiskiem i w dodatku, że sobie na to zasłużyła, bowiem obwiniają ją za spowodowanie śmierci ojca. Niestety Oliwia nie potrafi sobie nic przypomnieć z tamtego dnia. Obarczana wciąż obelgami, ma wyrzuty sumienia i momentami nawet wierzy, że może matka z siostrą mają racje i to wszystko co się stało, jest karą, że sobie na to faktycznie zasłużyła…

„Czasem warto zostawić wszystkie problemy za rogiem i przez chwilę żyć tylko tym, co tu  i teraz.”